Atopowe zapalenie skóry to dermatoza o podłożu alergicznym, charakteryzująca się uciążliwym świądem. Łuszczyca pospolita jest za to najczęściej rozpoznawaną chorobą dermatologiczną. W obu przypadkach podłoże schorzenia jest w dużym stopniu genetyczne. Choroby te mogą ujawnić się w każdym wieku. Dają bardzo podobne objawy, są przewlekłe i często ulegają remisji i nawrotom. Są też nieuleczalne, a skóra chorych na nie osób wymaga szczególnej pielęgnacji. Nic dziwnego, że AZS jest często mylone z łuszczycą. Czym się różnią?
Przewlekłe choroby dermatologiczne wiążą się dla pacjentów z wieloma trudnościami. Wymagają dbałości o leczenie, dietę i właściwą pielęgnację skóry. Wiążą się też z kompleksami i poczuciem niższości ze względu na nieestetyczny wygląd zmian. Należy pamiętać, że zarówno łuszczyca, jak i atopowe zapalenie skóry nie są schorzeniami zakaźnymi. Właściwa diagnoza tych chorób jest konieczna, by podjąć odpowiednią terapię. Jak można je odróżnić?
Atopowe zapalenie skóry – na czym polega?
Atopowe zapalenie skóry jest schorzeniem o podłożu alergicznym. Organizm chorego wytwarza nadmierne ilości swoistych przeciwciał IgE w odpowiedzi na kontakt z alergenami. Dlatego spożywanie uczulających pokarmów czy narażenie na alergeny wziewne, takie jak kurz czy pyłki roślin, nasilają objawy choroby. Szkodliwe dla atopika są również drażniące substancje, pocenie się czy stres. W wyniku działania niekorzystnych czynników atopowa skóra traci swoją ochronną funkcję. Pozbawiona jest hydrolipidowego płaszcza, który chroni przed przesuszaniem i wnikaniem szkodliwych patogenów. Staje się sucha, zaczerwieniona i silnie swędząca. Atopik drapie się intensywnie i dodatkowo uszkadza naskórek. Doprowadza to do dodatkowych nadkażeń, które zaostrzają stan zapalny.
Atopowe zapalenie skóry – objawy i przyczyny
Dla przebiegu atopowego zapalenia skóry typowy jest podział na trzy fazy. We wczesnym dzieciństwie choroba manifestuje się na twarzy, głowie i szyi. Między 3. a 12. rokiem życia zmiany skórne obejmują kończyny, głównie zgięcia łokci i kolan oraz grzbiety stóp i dłoni. W wieku dorosłym wyprysk może być rozsiany po całym ciele, choć zwykle pojawia się dość symetrycznie. Zmiany są silnie swędzące, naskórek atopika łuszczy się i łatwo ulega podrażnieniu i zakażeniom. Na skórze wstępują liczne nadżerki, wypryski oraz pęcherzyki. Podłożem tego przykrego schorzenia jest atopia, czyli wrodzona skłonność do chorób alergicznych. Na jego rozwój wpływa także zanieczyszczenie środowiska, kontakt z alergenami oraz działanie drażniących substancji.
Łuszczyca – czym jest?
Łuszczyca to choroba skóry, która zwykle ujawnia się między 10. a 40. rokiem życia. Do pierwszego wysiewu często dochodzi po infekcjach bakteryjnych lub wirusowych. U chorych na łuszczycę proces przemiany komórek naskórka nie funkcjonuje normalnie. Podczas gdy u zdrowych osób trwa on około 26 dni, choroba skraca ten okres do 4 dni. Nowe komórki szybko dojrzewają, a stare nie są jeszcze złuszczone. Naskórek staje się gruby, a na jego powierzchni powstaje warstwa komórek w postaci twardych łusek. Zmiany chorobowe mogą pojawiać się na niewielkim fragmencie skóry. Możliwe jest jednak objęcie nimi większych powierzchni ciała. Choroba atakuje czasem paznokcie, a także stawy, stając się przyczyną ich przewlekłego zapalenia.
Łuszczyca – objawy i przyczyny
Istnieje kilka rodzajów łuszczycy, które różnią się od siebie objawami. Najczęściej występuje łuszczyca plackowata. U chorej na nią osoby pojawiają się czerwone zmiany pokryte białą lub srebrzystą łuską. Obejmują zwykle kolana, łokcie, skórę głowy i dolną część pleców. W przypadku łuszczycy kropelkowatej zmiany wyglądają jak małe, czerwone kropki rozsiane po tułowiu lub kończynach. Przyczyna choroby nie została jednoznacznie ustalona. Uważa się ją jednak za schorzenie autoimmunologiczne. Dużą rolę odgrywają w niej czynniki genetyczne. Objawy łuszczycy są często prowokowane przez infekcje bakteryjne i wirusowe, a także stres oraz niektóre leki.
Atopowe zapalenie skóry a łuszczyca – czym się różnią?
Symptomy atopowego zapalenia skóry i łuszczycy mogą być do siebie bardzo podobne. Właściwe rozpoznanie choroby jest jednak niezbędne, by lekarz mógł zapisać odpowiednią terapię. Pamiętajmy, że AZS jest chorobą alergiczną. Objawy nasilą się, jeżeli chory będzie miał kontakt z alergenami. Dla schorzenia charakterystyczne jest też bardzo nasilone swędzenie. W przypadku łuszczycy występuje słabszy świąd. Wyprysk atopowy rozpoznawany jest także wcześniej niż łuszczyca. Pojawia się w wieku niemowlęcym, podczas gdy druga dermatoza – między 10. a 40. rokiem życia. Także objawy chorób nieco się różnią. Dla AZS typowe są czerwone ogniska na skórze i wypryski w postaci drobnych grudek i pęcherzyków. Skóra atopowa jest też bardzo sucha. Przy łuszczycy na zmianach skórnych pojawiają się srebrzyste łuski, z których sączy się krew po zdrapaniu.
Karolina Solga
