Atopowe Zapalenie Skóry LECZENIE ATOPOWEGO ZAPALENIA SKÓRY
Słońce – pomaga czy szkodzi chorym na atopowe zapalenie skóry?
Każdy z nas ma większy lub mniejszy kontakt z promieniowaniem ultrafioletowym. Nawet w pochmurne, deszczowe dni do ziemi docierają promienie słoneczne. Wydawać by się mogło, że kremy z wysokim filtrem przeciwsłonecznym – SPF 50+, skutecznie chronią skórę przed działaniem promieni ultrafioletowych. W rzeczywistości blokują one 98% promieni UV, pozostałe 2% dociera do skóry.
Słońce powoduje raka?
Słońce – pomaga czy szkodzi? W ostatnich latach w mediach coraz więcej miejsca poświęca się szkodliwości samego opalania. Do niedawna złocista, zarumieniona skóra stanowiła przejaw zdrowia. Nic dziwnego, że w pochmurne zimowe dni solaria cieszyły się dużym zainteresowaniem. Z czasem jednak naukowcy zaczęli przestrzegać przed zgubnymi skutkami wygrzewania się na słońcu. Promienie UV zarówno UVA, jak i UVB nie tylko przyczyniają się do zmiany zabarwienia skóry na złocisty odcień, ale też zwiększają ryzyko wystąpienia nowotworu. Jednym z najważniejszych czynników sprzyjających rozwojowi czerniaka jest właśnie nadmierna ekspozycja ciała na słońce.
W związku z tym, iż kąpiele słoneczne mogą okazać się zgubne dla naszego zdrowia, wiele osób zrezygnowało z wylegiwania się na słońcu. Inni z kolei postanowili podejść do opalania z umiarem, zabezpieczając skórę kremem z wysokim filtrem.
Opalasz się? Twoja skóra szybciej się zestarzeje…
Słońce jest też oskarżane o przedwczesne starzenie się skóry. Na twarzach osób, które preferują hebanowy odcień skóry, wcześniej pojawiają się pierwsze zmarszczki. Ponadto promieniowanie ultrafioletowe może okazać się szkodliwe dla osób, które borykają się z trądzikiem. Wprawdzie początkowo stan skóry ulega poprawie, niedoskonałości zostają wysuszone, a strefa T przetłuszcza się zdecydowanie wolniej, ale pożądany efekt nie trwa długo. Skóra wysuszona wskutek opalania zaczyna się bronić, mobilizując gruczoły łojowe do zwiększonej produkcji sebum. W rezultacie uzyskujemy efekt odwrotny do zamierzonego. Nadmiar łoju nie tylko przyczynia się do powstania nieestetycznego połysku w strefie T, ale też stanowi pożywkę dla mikroorganizmów i sprzyja powstawaniu zaskórników oraz pryszczy.
Niedobór witaminy D – wszystkiemu winny jest brak słońca?
Z drugiej strony promienie ultrafioletowe odgrywają kluczową rolę w syntezie witaminy D. Ten cenny składnik, od którego zależy między innymi wytrzymałość mechaniczna kości, nasz organizm jest w stanie produkować we własnym zakresie. Warto jednak pamiętać, iż mieszkańcy naszej strefy klimatycznej są narażeni na niedobór witaminy D. Wszystkiemu winna jest niedostateczna ilość słonecznych dni. Aby zapotrzebowanie naszego organizmu na witaminę D zostało zaspokojone w naturalny sposób, każdego dnia powinniśmy przebywać na słońcu przez co najmniej 15 minut, odsłaniając ręce i ramiona nieposmarowane kremem z filtrem. W Polsce nie jest to możliwe, toteż specjaliści zalecają przyjmowanie suplementów diety zawierających witaminę D. Niestety, żywność, którą spożywamy na co dzień, nie jest w stanie zaspokoić naszego zapotrzebowania na tę substancję.
Atopowe zapalenie skóry a fototerapia
Lekarze czasem jednak zalecają swoim pacjentom kąpiele słoneczne i wizyty na solarium. W przypadku atopowego zapalenia skóry ekspozycja na promieniowanie ultrafioletowe bywa korzystna dla zdrowia. Aby zrozumieć działanie słońca, warto zwrócić uwagę na charakter AZS – choroby o podłożu autoimmunologicznym. Promienie UV ze względu na działanie immunomodulujące i przeciwzapalne wpływają na funkcjonowanie układu odpornościowego. W związku z tym kąpiele słoneczne znalazły zastosowanie w leczeniu wielu chorób dermatologicznych, w tym atopowego zapalenia skóry i łuszczycy.
Atopowe zapalenie skóry jest zaliczane do chorób o podłożu alergicznym. W przypadku AZS wyróżniamy okresy remisji i zaostrzenia zmian skórnych. Kontakt z alergenem, który może być sierść kota, pyłki roślin, kurz czy mydło, prowadzi do nasilenia objawów choroby. Badania naukowe potwierdzają skuteczność fototerapii w zwalczaniu zmian atopowych. Promienie UV przynoszą też świetne rezultaty w redukcji dokuczliwego świądu, na który bardzo często skarżą się atopicy.
W przypadku AZS kontakt z alergenem prowadzi do uwolnienia mediatorów stanów zapalnych, w tym histaminy. Promienie UV stymulują organizm do wytwarzania substancji o charakterze przeciwzapalnym, które przyczyniają się do zahamowania odpowiedzi alergicznej.
Aby fototerapia okazała się pomocna w leczeniu AZS, powinna być przeprowadzana pod ścisłą kontrolą lekarza. Dawkę promieniowania i czas ekspozycji dobiera się indywidualnie, uwzględniając karnację pacjenta i jego problemy zdrowotne.
Marlena
« Leki na astmę
Marieta Adamczyk
9 lat temu
W przypadku AZS słońce może zdziałać wiele dobrego pod warunkiem, że jednocześnie nie jest się fotoalergikiem;)