Każdy może poeksperymentować w tak prostym materiałem jak glina i słoma, które rzadko spotyka się w budownictwie rozdzielnie.
Glina stała się popularnym budulcem dzięki unikalnym właściwościom termicznym, optymalnym utrzymaniem wilgoci i zaletom konstrukcyjnym, co wykorzystują szeroko również owady np. termity oraz ptaki, głównie jaskółki.
Rozwiązanie dla alergików
Ta technologia budowy domu jest świetnym rozwiązaniem dla alergików, głównie ze względu na gliniane tynki, które niezwykle poprawiają jakość powietrza, utrzymując poziom wilgotności w granicach przyjaznych dla błon śluzowych (czyli ok. 60% Rh).
Dlaczego glina?
Jest bardzo powszechnie dostępnym materiałem. Ta z lokalnych wyrobisk nadawała się do użycia niemal bez przetworzenia. Jest bardzo plastyczna w stanie wilgotnym lub mokrym i niezwykle twarda, gdy wyschnie.
Wykorzystywana do wznoszenia ścian w technikach takich jak tzw. glinobitka, strychulec, szachulec, w połączeniu ze słomą ma jeszcze większe właściwości wytrzymałościowe. Idealnie nadaje się na ściany budynków mieszkalnych i obiektów budowlanych w podobnej skali.
Unikalny mikroklimat w domu
Oprócz względów konstrukcyjnych istotne są walory fizyczne związane z kształtowaniem mikroklimatu wewnątrz pomieszczeń. Już 8 cm tynku glinianego tworzy tzw. akumulator – zarówno ciepła, jak i wilgotności.
Dzięki swojej unikalnej budowie molekularnej glina wchłania nadmiar wilgoci z powietrza, magazynuje i oddaje ją w chwili, gdy wilgotność spada. Mówimy wówczas o tzw. oddychaniu ścian – zdolności regulowania poziomów wilgotności. Z tego względu tynki gliniane stosuje się w bibliotekach i tych pomieszczeniach, gdzie wymagana jest wysoka jakość powietrza.