Dioksyny (in. PCDD) mogą też powodować zakłócenie odnawiania kodu genetycznego, uszkodzenia układu odpornościowego, powodować raka czy alergie skórne.
Dioksyny to związki silnie toksyczne – ich okres półtrwania w organizmie szacuje się aż na 7 do 11 lat. Główna droga, jaką dostają się do naszego organizmu to pożywienie, a miejscem ich gromadzenia jest tkanka tłuszczowa. Ponad 90% tych związków w tkance człowieka pochodzi od zanieczyszczonej żywności.
W czym ich unikać?
Głównym źródłem dioksyn w naszych organizmach są produkty spożywcze o wysokiej zawartości tłuszczu zwierzęcego – bardzo dobrze rozpuszczają się w komórkach tłuszczowych i są w nich magazynowane. To kolejny argument, by unikać tłustych mięs czy produktów mlecznych o wysokiej zawartości tłuszczu.
Źródłem dioksyn w naszym środowisku jest przemysł (huty żelaza i metali kolorowych, przetwórnie surowców wtórnych, odcieki z wysypisk komunalnych), ale też niesprawne silniki spalinowe oraz środki ochrony roślin.
Jednak głównym źródłem tych związków są procesy spalania – odpadów komunalnych w domowych piecach, lub podczas wypalania traw czy pożarów. Powstałe w ten sposób dioksyny przenikają do gleby lub wód gruntowych, następnie przedostają się do płodów rolnych, dalej – do organizmów zwierząt, których mięso kupujemy.
Również rośliny uprawiane na wolnym powietrzu w sąsiedztwie zakładów przemysłowych są źródłem znacznej ilości dioksyn – przede wszystkim te warzywa, które mają dużą powierzchnię, gdzie może osadzać się pył, np. sałata.