Psychologia asertywności to nauka o stawianiu swojego dobra ponad dobro innych. Może wydawać się to reklamą egoizmu, ale nią nie jest. Bardzo często mówi nam się, że myślenie o sobie to grzech, hańba, niewłaściwe zachowanie. Tymczasem jest bardzo ważne. Jeśli nie zadbamy o własne potrzeby, nie wyznaczymy jasnych granic, to sami skażemy się na cierpienie. Nikt nie zadba o nasze potrzeby, jeśli sami tego nie zrobimy. Jak psychologia asertywności przekłada się na nasze życie?
Asertywność, czyli sztuka mówienia nie
Asertywność to umiejętność powiedzenia: nie, gdy czyjeś zachowanie nam nie odpowiada lub nie chcemy zgodzić się na coś, co próbuje wymusić na nas druga strona. Brzmi stosunkowo łatwo. Trudniej jednak zrobić. W praktyce bowiem ograniczają nas społeczne oczekiwania oraz konwenanse. Jak można odmówić osobie starszej? Jeśli nie zgodzę się na seks, on znajdzie inną. Jeśli zwrócę uwagę koleżance z pracy, ta przestanie mnie lubić. Powodów, dla których zgadzamy się na coś, co nam nie odpowiada, jest wiele.
Umiejętność odmawiania innym
Asertywność nie tylko nie jest egoizmem, ale też nie ma nic wspólnego z chamstwem. To nie atakowanie kogoś za to, że ośmielił się o coś zapytać. To umiejętność spokojnej i rzeczowej odmowy, gdy coś nam nie odpowiada. Asertywność polega na wysyłaniu jasnych i jednoznacznych komunikatów. Wiele osób popełnia ten sam błąd i tłumaczy się z powodów swoich decyzji. Np. nie pojadę z tobą na zakupy, bo muszę posprzątać mieszkanie. Tymczasem powinno wystarczyć samo: nie pojadę z tobą na zakupy, zorganizuj sobie inny transport.
Umiejętność zwracania uwagi i umiejętność wyrażania własnego zdania
Asertywność to również umiejętność stawiania własnych potrzeb na pierwszym miejscu. Gdy ktoś hałasuje mi pod oknem, mogę mu spokojnie zwrócić uwagę – proszę nie hałasować, ludzie chcą spać. Gdy rozmawiamy z kimś, kto potępia szczepionki, uważa je za szkodliwe, nie musimy wcale lawirować. Warto powiedzieć spokojnym tonem, że cieszymy się z ich dostępności i sami zamierzamy z nich skorzystać, aby móc bezpiecznie powrócić do aktywności społecznej.
Jak nauczyć się asertywności?
Nie potrafisz odmawiać? Masz problem z wyrażaniem własnego zdania? Nie potrafisz komuś zwrócić uwagi, że zachowuje się niestosownie? Mamy dobrą wiadomość. Asertywność to umiejętność, której można nauczyć się w każdym wieku. Warto podjąć się tego trudu, ponieważ dzięki niej nauczymy się prezentować własne stanowisko, nawet gdy stoi ono w opozycji do przekonań innych ludzi. W rezultacie inni zaczną brać nasze zdanie i potrzeby pod uwagę. Przestaniemy też być nagminnie wykorzystywani przez innych.
Zapraszamy do lektury:
