Chorują również dzieci, u których nie zdiagnozowane alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych prowadzi do zapalenia płuc.
Choroba trudna do zdiagnozowania
Alveolitis to łacińska nazwa zapalenia cienkościennych pęcherzyków płucnych, w których następuje zmiana powietrza, którym oddychamy. Towarzyszą mu uporczywy, męczący kaszel i duszności.
Początkiem choroby jest najczęściej zapalenie górnych dróg oddechowych, zapalenie zatok lub uszu.
Alergiczne zapalenia pęcherzyków płucnych najczęściej leczone jest objawowo, co jest bardzo niebezpieczne. Źle leczone zapalenie prowadzi do zwłóknienia tkanki płucnej i niewydolności płuc. Może również dojść w następstwie do powstania tzw. serca płucnego czyli niewydolności serca.
Trudno odróżnić postać ostrą i podostrą alergicznego zapalenia pęcherzyków płucnych ze względu na podobieństwo objawów. Alergicznemu zapaleniu towarzyszy przewlekły kaszel, utrata masy ciała i zmniejszona tolerancja wysiłku.
Jaki jest przebieg choroby?
Zaczyna się zwykle niewinnie: kaszel, katar, może wystąpić gorączka. Zwykle leczenie jest objawowe. Nie pomaga, a wręcz szkodzi. Po upływie 4- 12 godzin od kontaktu z alergenem następuje zaostrzenie choroby. Oprócz kaszlu i gorączki pojawiają się duszności i dreszcze.
Bardzo ważna jest w przypadku tej alergii samoobserwacja i obserwacja dzieci, szczególnie tych narażonych na kontakt z pleśnią i grzybami lub odchodami ptaków. Czasem lekarzom trzeba pomóc w zdiagnozowaniu choroby, żeby nie zaszkodzić sobie samemu.
