Syndrom Adele to określenie, którym określa się zaburzenie psychiczne. Towarzyszy mu obsesyjna miłość. Statystycznie częściej borykają się z nim kobiety niż mężczyźni. Choć mogłoby się wydawać, że zespół Adele jest niegroźny, to urojenia, jakie snuje osoba patologicznie zakochana, zagrażają jej i obiektowi jej westchnień. Przyczyny tej przypadłości są bardzo złożone. Źródło warto określić precyzyjnie, aby wdrożyć stosowne kroki. Czym manifestuje się obsesja Adele?
Adele Hugo i jej toksyczna miłość
Adele Hugo była córką znanego francuskiego pisarza, Victora Hugo. Kobieta zakochała się w angielskim oficerze. Co ciekawe, kiedy mężczyzna okazywał jej zainteresowanie, Francuzka odtrąciła go. Stał się jej obiektem westchnień, gdy chciała do niego wrócić, a on odrzucił jej uczucie. Adele nie dała jednak za wygraną. Śledziła oficera, dążyła do kontaktu, jej chora miłość sprawiła nawet, że podawała się za żonę oficera.
Obsesyjna miłość – z czym wiąże się syndrom Adele?
Urojenia i obsesja, jakie towarzyszą zespołowi Adele, sprawiają, że osoba nim dotknięta unieszczęśliwia siebie i obiekt swoich westchnień. Druga strona doświadcza stalkingu i nękania. Ma prawo czuć się zagrożona, ponieważ patologiczna miłość może popchnąć osobę zaburzoną do drastycznych kroków, w tym zabójstwa.
Jak zespół Adele wpływa na życie chorego?
Zespół Adele nie został ujęty jako odrębna jednostka chorobowa. Nie oznacza to jednak, że nie stanowi zaburzenia psychicznego. Zazwyczaj syndrom Adele łączy się ze schizofrenią. Obsesja i urojenia są bardzo groźne. Sprawiają, że chory nie może jeść ani spać. Zaniedbuje swoje codzienne obowiązki. Potrafi przez cały dzień przesiadywać pod pracą obiektu swoich westchnień, śledzić go i nagabywać.
Choć druga strona odrzuca uczucie, osoba, która cierpi na obsesję Adele, głęboko wierzy, że jej miłość spotkała się z odwzajemnieniem. Potrafi snuć zmyślone historie na temat wspólnego życia. Rozpowiada je w otoczeniu obiektu swoich westchnień, co sprawia, że niektórzy wspierają jej starania.
Czy obsesja Adele jest niebezpieczna?
Syndrom Adele sprawia, że z czasem obsesyjna miłość nabiera na sile. Staje się coraz bardziej cora i niebezpieczna. Osoba cierpiąca na ten zespół może próbować się włamać do mieszkania obiektu swoich westchnień. Niekiedy dokonuje gwałtu lub porwania. Wymaga leczenia, które uwzględnia przyczynę choroby.
Przyczyny syndromu Adele – zasada niedostępności
Obsesja Adele często jest tłumaczona zasadą niedostępności. Niektórzy bardziej pożądają tego, co trudno dostępne niż na wyciągnięcie ręki. Przypisują temu większą wartość, dlatego dążą do zdobycia tego, czego tak bardzo pragną. Adele początkowo nie chciała związać się z oficerem. Kiedy zmieniła zdanie i on nie był nią zainteresowany, zapałała do niego płomiennym uczuciem.
Przyczyny syndromu Adele obejmują:
- zaburzenia w obrębie syntezy neuroprzekaźników odpowiedzialnych za nastrój i prawidłowe funkcjonowanie;
- uwarunkowania genetyczne;
- schizofrenię;
- dysfunkcje mózgu;
- zasadę niedostępności;
- osobowość.
Jak wygląda leczenie zespołu Adele?
Leczenie zespołu Adele wymaga wcześniejszej konsultacji psychiatrycznej i psychologicznej. Niekiedy chory musi przyjmować środki przeciwpsychotyczne. Bardzo dobre rezultaty daje terapia poznawczo-behawioralna. Pomaga ona dotrzeć do przekonań kluczowych, które przyczyniły się do miłosnej obsesji. Jeśli syndrom Adele wynika z zaburzenia osobowości, np. narcyzmu czy borderline, stosuje się terapię dialektyczno-behawioralną. Klasyczna CBT zazwyczaj nie przynosi oczekiwanej poprawy, ponieważ nie uwzględnia głębiej zakorzenionych schematów, które uległy utrwaleniu.
