Metody odczulania
Istnieją dwie metody odczulania – podjęzykowa i podskórna (iniekcyjna). Odczulanie podjęzykowe stosuje się głównie u dzieci, które boją się zastrzyków, a także u osób, które nie mogą pojawiać się regularnie w przychodni. Polega na przyjmowaniu przez pacjenta szczepionki w formie kropli i zwiększaniu codziennie ich dawki aż do maksymalnej, którą podaje się ok. 2-3 razy w tygodniu.
Odczulanie podskórne to przyjmowanie szczepionki w formie iniekcji. Wymaga regularnych wizyt w poradni alergologicznej – najpierw co tydzień, następnie co miesiąc – przez okres nawet pięciu lat. Szczepionki podjęzykowe są stosowane rzadziej, ze względu na mniejszą skuteczność, z kolei szczepionki podskórne są obarczone większą możliwością wystąpienia skutków ubocznych.
Kiedy zacząć odczulanie
W przypadku uczulenia na alergeny całoroczne (np. kurz), nie ma znaczenia kiedy pacjent rozpocznie odczulanie. Jednak w przypadku alergii na pyłki odczulanie należy zacząć przed sezonem pylenia, na tyle wcześnie, by osiągnąć maksymalną dawkę szczepionki w czasie największego ich stężenia. Optymalny czas rozpoczęcia immunoterapii zawsze wybiera lekarz w porozumieniu z pacjentem.
Efekty odczulania
Dzięki immunoterapii swoistej alergik stopniowo nabywa coraz większej tolerancji na uczulający czynnik. Dzięki temu przyjmuje coraz mniejsze dawki leków przeciwalergicznych. W konsekwencji wzrasta jego odporność, a z czasem nawet zupełnie znikają objawy alergii. Odczulanie zapobiega również rozwojowi astmy alergicznej i eliminuje ryzyko kolejnych uczuleń. Efekty widać już po pierwszym sezonie odczulania.
Immunoterapia to najlepszy sposób na wyleczenie alergii, ale ma też kilka przeciwwskazań, m.in. uczulenie na wiele alergenów, niektóre współistniejące choroby, ciąża, niechęć do długofalowej współpracy z lekarzem oraz wiek – poniżej pięciu lat.
M. Witczak
