Leczenie ANN
polega na wyeliminowaniu alergenów (co nie zawsze jest możliwe) i na zastosowaniu immunoterapii (odczulania) szczepionkami alergenowymi, co na ogół prowadzi do ustąpienia lub zmniejszenia natężenia objawów choroby i znacznie zmniejsza ryzyko wystąpienia astmy.
Stosuje się też leczenie objawowe (zmniejszając nasilenie objawów bez wpływu na naturalny przebieg ANN) doustnymi lekami antyhistaminowymi, glikokortykosteroidowymi (donosowymi lub stosowanymi w ciężkich przypadkach doustnymi). Przy czym glikokortykosteroidy donosowe różnią się między sobą
- składem chemicznym
- stopniem wchłaniania z błony śluzowej nosa
- środkami konserwującymi
- ewentualnymi działaniami niepożądanymi.
Niepożądane skutki stosowania glikokortykosteroidów wziewnych do nosa
U co 10 osoby zdarzają się krwawienia z nosa przy długotrwałym stosowaniu (powyżej 3 tygodni). Nieco rzadziej występują podrażnienia wewnętrznej części nosa czy owrzodzenie błony śluzowej. Regularnie przyjmowane u dzieci mogą spowodować spowolnienie wzrostu.
Wśród reakcji nadwrażliwości na tego typu leki odnotowuje się także świszczący oddech, kaszel, trudność w oddychaniu, opuchlizny twarzy, zaczerwienienie skóry czy wysypki skórne (u 1 na 1000 osób); w skrajnych przypadkach – zapaść.
Większości tego typu leków nie powinny stosować kobiety w ciąży lub karmiące, osoby z chorą wątrobą i kierowcy. Mogą wystąpić działania niepożądane w połączeniu z innymi przyjmowanymi lekami, dlatego o wszystkich farmaceutykach, jakie przyjmujemy mniej czy bardziej regularnie należy poinformować lekarza.
Przy nietolerancji jednego preparatu można stosować inny o innym składzie, zawsze pamiętając o prawidłowym aplikowaniu preparatu do nosa. Z braku poprawy po zastosowanym leczeniu i braku przeciwwskazań stosuje się odczulanie alergenowe, które można przeprowadzić już u dzieci od 5 roku życia.
(PFN)
