Relacja dziadków i wnuków odgrywa niezwykle istotną rolę, dlatego warto ją wspierać pod warunkiem, że nie jest szkodliwa dla naszego dziecka. Należy jednak podkreślić, iż choć nie zawsze układa się po naszej myśli, to nie w każdej sytuacji musimy interweniować. Jedni dziadkowie nadmiernie rozpuszczają wnuki, drudzy okazują im surowość godną wojskowego oficera. Nie każda babcia chce zajmować się wnukiem, nawet jeśli przeszła już na emeryturę, gdyż posiada własne plany. Należy to zaakceptować. Jak wspierać nierzadko trudne relacje dziadków i wnuków?
Spis treści:
- Z czego wynika zazdrość o relacje dziadków z wnukami?
- Dlaczego kontakt z dziadkami cechuje chłód emocjonalny?
- Jak postępować, gdy dziadkowie podważają nasze metody wychowawcze?
- Zabawa dziadków z wnukami – dlaczego nie zawsze jest możliwa?
- Czy pozwolić dziecku zerwać relację z dziadkami?
- Relacja dziadków i wnuków – jak ją wspierać?
- Jak wypracować kompromis?
Z czego wynika zazdrość o relacje dziadków z wnukami?
Kontakt z dziadkami często wzbudza w rodzicach silne emocje. Dzieje się tak z różnych powodów, którym warto się bliżej przyjrzeć, aby podejmować świadome i przemyślane działania. Np. mamy świadomość, że nasi rodzice zawiedli na pełnej linii. Gdy byliśmy mali, nie okazywali nam zainteresowania. Bardzo surowo reagowali na każdą plamę na obrusie. Dla wnuków mają znacznie więcej cierpliwości. Choć kontakt wnuków z dziadkami przebiega wzorcowo, my odczuwamy niezadowolenie. Dzieje się tak, gdyż przemawia przez nas zazdrość i poczucie żalu. To normalne, że chcielibyśmy mieć szczęśliwe dzieciństwo i kochających rodziców. Jest nam przykro, że wnukom okazują znacznie więcej serca niż nam samym.
Dlaczego kontakt z dziadkami cechuje chłód emocjonalny?
Zdarza się także, że relacja dziadków i wnuków jest równie chłodna jak ta, którą znamy z autopsji. Nie zawsze z wiekiem ludzie nabierają życiowej mądrości i odnajdują w sobie pokłady ciepła. Niektórzy nadal nie potrafią kochać lub okazywać miłości. Zachowują emocjonalny dystans. Warto jednak pogodzić się z tym, iż nie każdy człowiek otrzymał odpowiednie emocjonalne wyposażenie od swoich opiekunów. Prawdopodobnie nasi rodzice okazywaliby innym ludziom więcej ciepła, gdyby sami go doświadczyli jako małe dzieci. Wielu współczesnych dziadków to pokolenie powojenne, które nie mogło liczyć na czułość ze strony zapracowanej matki, która usiłowała zarobić na rodzinę. W wielu domach brakowało ojców, którzy zginęli, walcząc o wolność. Wojna wpływa też negatywnie na ludzi, którzy ją przeżyli. Ta nieuświadomiona trauma często jest przekazywana z pokolenia na pokolenie poprzez chłód emocjonalny.
Jak postępować, gdy dziadkowie podważają nasze metody wychowawcze?
Kontakt z dziadkami przez wielu rodziców jest traktowany jako zamach na ich metody wychowawcze. Np. babcia pozwala wnukom jeść słodycze i oglądać telewizję, chociaż rodzice zgodnie postanowili, że taka forma odżywiania i rozrywki nie sprzyja rozwojowi ich dzieci. W takiej sytuacji warto zastanowić się, jakie zasady mają dla mnie charakter fundamentalny i dlaczego. Metody wychowawcze rodziców nie powinny być jawnie kwestionowane przez dziadków, gdyż w ten sposób pozbawiają ich autorytetu. W niektórych sprawach warto jednak pójść na ustępstwo i pozwolić np. na to, aby dziecko zjadło pierogi polane masłem, choć na co dzień ograniczamy zawartość tłuszczów nasyconych w diecie swojej pociechy.
Zabawa dziadków z wnukami – dlaczego nie zawsze jest możliwa?
Nie zawsze relacja dziadków z wnukami układa się tak, jak wskazują na to liczne powieści i seriale. Zdarza się, że babcia wcale nie jest uwielbiana przez wnuczkę, woli ona spędzać czas ze swoją mamą, która chętniej się z nią bawi. Nie zawsze dziadkowie potrafią odnaleźć się w świecie dzieci i nie należy ich za to winić. Może na częstą zabawę nie pozwala im stan zdrowia lub zwyczajnie brak im do niej cierpliwości.
Czy pozwolić dziecku zerwać relację z dziadkami?
Rodzice pragną dla swoich dzieci wszystkiego, co najlepsze, dlatego chcieliby, aby kontakt z dziadkami przebiegał w określonych ramach, które postrzegają jako optymalne. Warto jednak sobie uświadomić, iż relacja dziadków i wnuków nie należy do nas. To nie my ją kształtujemy. Musimy jednak zachować daleko posuniętą uważność i elastyczność. Jeśli widzimy, że dziecko źle czuje się w relacji z dziadkami, to pozwólmy mu z niej wyjść. Nie wysyłajmy pociechy do babci, jeśli ta nie chce do niej jechać ze względu na częste strofowanie i krytyczne uwagi w stylu: „dziewczynce nie przystoi chodzić brudnej, przestań się wreszcie bawić w ogrodzie!”.
Relacja dziadków i wnuków – jak ją wspierać?
Powyżej wspominaliśmy o tym, że relacja dziadków i wnuków należy do nich. Nie oznacza to jednak, że nie możemy interweniować, gdy widzimy, że młodemu człowiekowi dzieje się krzywda. Rodzic ma obowiązek zareagować, gdy widzi, że babcia podaje wnuczce ser, na który jest uczulona, wychodząc z założenia, że alergie stanowią fanaberię mieszkańców miast.
Jak wypracować kompromis?
Warto podkreślić, iż choć kontakt z dziadkami nie zawsze przybiera pożądany obrót, naszym rodzicom bądź teściom zazwyczaj także zależy na dobru młodego człowieka. Nie zawsze jednak postrzegają je tak samo jak my. Te różnice warto przedyskutować we własnym gronie i wypracować kompromis.
Magdalena Kukurowska
