Dlaczego badania prenatalne są potrzebne
Zdjęcie autorstwa MART PRODUCTION z Pexels

Choć badania prenatalne mogą uratować dziecko, to nie cieszą się zbyt dobrą sławą. Organizacje skrajnie prawicowe upatrują w nich upadku wartości moralnych, w ich mniemaniu bowiem służą wyłącznie do stwierdzania ciężkich wad rozwojowych, które stanowią przesłankę do aborcji. Nie wszyscy lekarze zachęcają swoje pacjentki do poddania się badaniom prenatalnym. Panie często nie wiedzą, że mogą z nich skorzystać. Dlaczego badania prenatalne są potrzebne?

Badania prenatalne pozwalają szybko wykryć wady i rozpocząć ich leczenie

Badania prenatalne pozwalają wykryć wady rozwojowe u płodu, w tym problemy z sercem. Ich szybkie zdiagnozowanie umożliwia przeprowadzenie operacji ratującej życie w łonie matki.  Nie jest to jedyna wada, która podlega leczeniu już na etapie życia płodowego. Ponadto badania prenatalne pokazują, jakie trudności mogą wystąpić podczas porodu i pozwalają się na nie przygotować. W przypadku niektórych wad konieczne jest cesarskie cięcie w wysokospecjalistycznym szpitalu, aby dziecko tuż po urodzeniu mogło zostać poddane operacji lub stosownemu leczeniu. Jak widać, badania prenatalne pozwalają szybko wykryć wady i rozpocząć ich leczenie. Nie każda z nich jest równoznaczna z trisomią któregoś z chromosomów, która niesie ze sobą nieuleczalne zmiany.  Badania prenatalne stanowią wielką nadzieję dla wielu dzieci i ich mam.

Dla kogo badania prenatalne?

Choć badania prenatalne zaleca się kobietom, które ukończyły 35. rok życia oraz tym, w których rodzinach urodziło się dziecko z wadami genetycznymi, to w rzeczywistości każda kobieta w ciąży powinna poddać się diagnostyce. Warto pamiętać, że większość pań rodzi dzieci przed 35. rokiem życia. Mimo to wśród nich zdarzają się dzieci z poważnymi wadami rozwojowymi. Wiele z nich wymaga operacji w łonie matki.  Bez szybkiego zabiegu szanse na przeżycie dziecka znacznie maleją.

Kiedy wykonać badanie prenatalne?

Badanie prenatalne należy wykonać między 11. a 14. tygodniem ciąży.  Warto zapytać, czy lekarz, który je przeprowadza, posiada stosowne certyfikaty. Do zdiagnozowania wad rozwojowych wystarczy USG 2 D, ważne jednak, aby sprzęt był jak najwyższej jakości, a osoba go obsługująca posiadała stosowną wiedzę oraz doświadczenie.  Badanie prenatalne w tym okresie opiera się na ocenie budowy płodu, określeniu stężenia poszczególnych markerów we krwi matki, uwzględnieniu jej wieku oraz przypadków wad rozwojowych w najbliższej rodzinie matki i ojca. Po uzyskaniu wszystkich niezbędnych danych, lekarz wprowadza je do specjalnego programu, a ten wylicza ryzyko urodzenia chorego dziecka.

Ryzyko wystąpienia wad rozwojowych – kolejne badania

Ryzyko wystąpienia wad rozwojowych może być niskie, średnie lub wysokie.  Przy średnim ryzyku przeprowadza się badanie wolnego DNA z krwi matki. Przy wysokim ryzyku wystąpienia wad rozwojowych konieczne jest badanie inwazyjne, amniopunkcja, która niesie ze sobą ryzyko poronienia. Wynosi ono 0,5%.

Badania prenatalne 2. i 3. trymestrze ciąży

Badania prenatalne nie kończą się na jednej wizycie. Należy przeprowadzać je w każdym trymestrze ciąży. W 2. i 3. trymestrze ograniczają się one do badania USG. To właśnie podczas niego doświadczony lekarz może dostrzec pewne nieprawidłowości, w tym takie wymagające operacji w łonie matki. Może też zdecydować o wcześniejszym przyjściu dziecka na świat poprzez cesarskie cięcie.

Testy nieinwazyjne z krwi wykrywające wady genetyczne

Na rynku można spotkać ofertę testów nieinwazyjnych z krwi. Pomagają one wykryć wady genetyczne u rozwijającego się płodu. Jednak należy pamiętać, iż opierają się one na wolnym DNA z krwi matki, przez co są drogą procedurą diagnostyczną. Na dodatek charakteryzują się wysoką skutecznością wyłącznie w przypadku trisomii 21., 18. i 13. chromosomu. Testy nieinwazyjne z krwi wykrywające wady genetyczne dają bardzo niepewne wyniki w przypadku innych schorzeń, a kosztują niemało.