W tym wieku suchość skóry wynika z zaburzenia produkcji keratyny oraz obniżenia zawartości kwasów tłuszczowych i wody w naskórku. Dodatkowo coraz większa ilość niekorzystnych czynników środowiskowych sprzyja dalszemu uszkodzeniu skórnej bariery ochronnej.
Skórę suchą ma ok. 75% osób powyżej 65. roku życia – głównie na twarzy, podudziach, przedramionach i dłoniach. Niejednokrotnie także na owłosionej skórze głowy, dając efekt nasilonego złuszczania łupieżowatego.
Co nasila suchość skóry?
Suchość nasila się pod wpływem niekorzystnych warunków atmosferycznych, częstego stosowania detergentów, częstych gorących i długich kąpieli. Sucha skóra łatwo ulega podrażnieniu, ma skłonność do wyprysku, a uszkodzenia powstające na skutek drapania mogą doprowadzić do infekcji bakteryjnej, grzybiczej lub wirusowej.
Bardzo częstym objawem u osób w podeszłym wieku z suchą skórą jest świąd starczy, pobudzający receptory bólowe. Przez drapanie skóry dochodzi do dalszego mechanicznego uszkodzenia naskórka,
powstawania przeczosów i nadżerek.
Wtórny świąd skóry u osób w podeszłym wieku może być głównym objawem urojeniowej choroby pasożytniczej skóry, towarzyszyć schorzeniom nerek, wątroby, tarczycy, trzustki, chorobom układu krwiotwórczego czy nowotworom narządów wewnętrznych.
Uszkodzenie bariery ochronnej skóry
sprzyja rozwojowi infekcji bakteryjnych, grzybiczych lub wirusowych, ale też powoduje przenikanie alergenów do tkanki podskórnej, prowadząc do reakcji alergicznych.
Wyprysk atopowy
Zmiany skórne w przypadku wyprysku atopowego mogą być bardzo różnorodne i są zależne od wieku chorego. U seniorów dominują zmiany grudkowo-złuszczające, głównie na tułowiu i rękach, silny świąd z częstymi przeczosami, nadżerkami, krwistymi strupami. Zmiany mają niestety charakter przewlekły.
Wyprysk atopowy u osób w podeszłym wieku może ujawnić się po raz pierwszy, ale na ogół jest następstwem wcześniejszych faz choroby.
Wyprysk z podrażnienia
Wraz z wiekiem postępująca suchość naskórka może powodować powstawanie drobnych pęknięć skóry, głównie podudzi. Towarzyszy temu niedobór lipidów w naskórku oraz obniżona zdolność wiązania i zatrzymywania wody w naskórku.
Do wyprysku z podrażnienia prowadzą zarówno czynniki wewnętrzne, jak i zewnętrzne – np. zbyt częste mycie, leki odwadniające, niska wilgotność powietrza, centralne ogrzewanie czy niedoczynność tarczycy.
Przyczyną powstania zmian wypryskowych jest niewydolność żylna. Zmiany te są umiejscowione głównie na wewnętrznych powierzchniach podudzi i są związane z zastojem żylnym i żylakami.
Wypryski w formie rumienia, grudek, złuszczeń skórnych pojawiają się nad miejscami zastoju żylnego i mają tendencję do rozszerzenia się. Są niestety dolegliwością przewlekłą, która utrzymuje się przez wiele lat. Często też z obrzękiem podudzi oraz zmianami zabarwienia skóry, wynikającymi z odkładania się hemosyderyny w miejscu wyprysku.
Z powodu świądu, licznych zadrapań łącznie z problemami niewydolności żylnej obserwuje się skłonność do owrzodzeń podudzi. Te formy wyprysku są pierwotnie niealergiczne, a wtórne reakcje alergiczne często są formą nadwrażliwości na stosowane leczenie miejscowe (maścią).
Bardzo przydatny artykuł. Widać lekkie pióro autora 🙂 Pozdrowienia!