Alergia na materiały stomatologiczne

Diagnoza LTT – transformacji limfocytów
Test LTT na metale, tworzywa sztuczne i inne materiały stosowane w stomatologii jest wypróbowany
i zoptymalizowany, daje obiektywne wyniki – i to powtarzalne. Do testu pobiera się krew na heparynę lub krew pełną – na surowicę.
Oba powyższe testy to nie alternatywne rozwiązania, a metody, które powinny wzajemnie się uzupełniać.
Ma na celu wyjaśnienie, czy koniecznie trzeba wymienić obecny materiał stomatologiczny i wykluczyć nadwrażliwość na metale i tworzywa sztuczne, po czym dobrać takie, które nie będą wywoływać alergii.

Alergia na materiały stomatologicznePrzeprowadza się test LTT na 15 metali – m.in. złoto, chrom, tytan, platynę, rtęć czy kobalt, srebro, miedź i cynę, na tworzywa sztuczne, LTT łączące oba powyższe, na stopy złota (ze srebrem, platyną, miedzią, cyną, rutenem itd.), na implanty – wanad, tytan, chrom, kobalt, molibden, nikiel, złoto i srebro, cynę itd.), na amalgamat i organiczne związki rtęci, wypełnianie kanałów korzeniowych z np. żywicą epoksydową, olejem silikonowym, octanem, kalafonią, balsamem peruwiańskim, tlenkiem bizmutu itd., metale do wypełniania kanałów korzeniowych, ceramikę i cementy, z aluminium, krzemem, manganem czy borem itd., na materiały tytanowe czy na materiały własne od pacjenta badane w laboratorium z próbek stopów, materiałów stomatologicznych czy protetycznych itp.